Wbudowany w aparat samouczek w procesie uczenia się diagnosty USG
Wartość zintegrowanego z systemem samouczka podczas procesu uczenia się przeprowadzania znieczulenia miejscowego pod kontrolą USG. Dzięki narzędziom edukacyjnym wbudowanym w aparaty usg dostępne obecnie na rynku, mają możliwość rozwijania i doskonalenia swoich umiejętności w zakresie wykonywania badań przy pomocy ultrasonografu.
Zintegrowany z ultrasonografem samouczek zwiększył dokładność wykonania znieczulenia miejscowego pod kontrolą USG o 12%.
Znieczulenie miejscowe wykonywane pod kontrolą przy użyciu aparatu USG (UGRA [Eng. Ultrasound- guided regional anasthesia]) wymaga specjalistycznych umiejętności i obszernego szkolenia. Takie szkolenie zazwyczaj obejmuje również naukę obsługi ultrasonografu, metod badania, optymalizacji obrazu oraz sposobów identyfikowania badanych struktur anatomicznych. I właśnie ten ostatni element czyli identyfikacja struktur wyświetlanych za pomocą obrazu z aparatu USG jest najbardziej czasochłonną i wymagającą częścią procesu uczenia się jako że wiąże się z konicznością nauki rozpoznawania różnych wzorów i znaków poprzez wielokrotne i rozległe łączenie ich z odpowiednimi przekrojami obrazów anatomicznych, rysunków i zdjęć ultrasonograficznych wykonywanych w wysokiej rozdzielczości. Szczegółowa wiedza anatomiczna jest kluczowa w celu rzetelnego określenia struktur anatomicznych na obrazie z aparatu USG oraz przeprowadzenia bezpiecznej i efektywnej procedury znieczulenia miejscowego. Nie istnieje niestety standardowa liczba procedur które należy wykonać by osiągnąć w tej dziedzinie dany poziom kompetencji, ale opisane dalej badania stwierdzają, że 30 przeprowadzonych procedur UGRA to stanowczo zbyt mało by zapewnić właściwe przeszkolenie.
W celu przyśpieszenia procesu uczenia się rozpoznawania struktur anatomicznych, producenci sprzętu ultrasonograficznego wzbogacili swoje systemy o elektroniczną bibliotekę, która pozwala studentom na dokładne określenie jaka struktura anatomiczna jest w tej chwili wyświetlana na obrazie ultrasonograficznym.
Badania dotyczące oceny efektywności takich elektronicznych bibliotek w rozpoznawaniu podstawowych struktur anatomicznych i przyśpieszeniu ich identyfikacji, były prowadzone w Akademickim Centrum Medycznym w Amsterdamie (Holandia) od stycznia do kwietnia 2011 roku. Badania wykazały, że stosowanie zintegrowanej z systemem biblioteki elektronicznej przyspieszyło proces uczenia się procedury UGRA o 12% w stosunku do grupy kontrolnej, która zidentyfikowała tylko 27 struktur podczas gdy grupa korzystająca z biblioteki rozpoznała aż ¾ wszystkich struktur.
Zastosowane wyposażenie
Aparaty usg MyLab produkowane przez firmę ESAOTE (Genua, Włochy) zostały użyte tutaj do celów naukowych. Ultrasonograf MyLab One jest wyposażony w moduł pomocy „how-to” oraz bibliotekę stworzoną przez najbardziej doświadczonych nauczycieli UGRA by przyśpieszyć i ulepszyć przeprowadzanie procedur na peryferyjnych segmentach nerwów. Ten system jest również wyposażony w biblioteki opracowane specjalnie dla najbardziej powszechnie badanych peryferyjnych segmentów nerwowych.
Ultrasonograf MyLab One wyświetla obraz znacznika struktury anatomicznej gdzie sploty autonomiczne układu nerwowego / nerwy powinny być ujęte, a w drugiej drugim oknie powinny zostać wyświetlone ich anatomiczne diagramy. Trzecie okno zapewnia topograficzne sono-anatomiczne przykłady wraz z układem oraz opis głównych odnośników do struktur anatomicznych. Aparat usg pozwala również na (poprzez odpowiednie funkcje wybrane przez operatora) wyświetlenie obrazu z aparatu USG w czasie rzeczywistym obok odniesień sono-anatomicznych.
Aparat usg wyświetla następujące obrazy kiedy został wybrany splot ramienny/anatomiczny:
- Wyższe lewe okno: anatomiczny diagram nadoboczyjkowego splotu ramiennego
- Wyższe prawe: legenda dotycząca głównych odnośników do struktur anatomicznych podświetlonych na ultrasonograficznych tomograficznych przykładach oraz krótkie instrukcje jak wykonać obraz konkretnych segmentów nerwów.
Ultrasonograf pozwala również na przełączenie się w tym oknie pomiędzy legendą / instrukcjami i obrazem struktur anatomicznych pacjenta wykonanym w czasie rzeczywistym.
- Niższe lewe okno: znaczniki, lokalizacje oraz orientacja głowicy.
- Niższe prawe okno: obraz ultrasonograficzny danego obszaru wraz z zarysowaną strukturą anatomiczną.
Studium przypadku
Uczestnicy badań
W badania zaangażowanych było 35 uczestników kursu UGRA którzy wzięli udział w zestawie badań splotu ramiennego podczas kursu ultrasonograficznego przy użyciu aparatu usg. Uczestnicy mieli różne doświadczenie w zakresie anestezjologii, dość bogate (począwszy od rezydentów 1 roku do anestezjologów z ponad 10-letnim doświadczeniem), małe lub praktycznie żadne (mniej niż 30 przeprowadzonych procedur UGRA).
Metoda
Od 8 do 9 uczestników wzięło udział w każdym kursie gdzie dwóch ochotników służyło za modele anatomiczne. Każdy kurs składał się z 90 minut wykładu dot. ultrasonografii, anatomii splotu ramiennego oraz pełnego wyjaśnienia znieczulenia nadobojczykowego, podobojczykowego, czy stref pachowych. Wykład był poprzedzony 45-minutowymi instrukcjami „na żywo” jak operować systemem ultrasonograficznym oraz treningiem koordynacyjnym.
Po uczestnictwie w szkoleniu, kursanci zostali podzieleni na dwie przypadkowe grupy. 18 osób zostało oznaczonych jako grupa „S” która używała standardowego systemu USG podczas gdy druga grupa 17 osób oznaczona została jako grupa „T” i używała tego samego systemu co grupa „S” ale wzbogaconego o zintegrowaną elektroniczną bibliotekę.
Każdy kursant miał 2 minuty na to by zidentyfikować 27 struktur splotu ramiennego (taki sam czas mieli również członkowie grupy „T”) i za każdy prawidłowo rozpoznawany obraz został przyznawany jeden punkt.
Skanowanie zostało wykonane zgodnie z konkretną kolejnością począwszy od strony nadobojczykowej i kończąc na obszarze pach. Doświadczony obserwator procedury UGRA był w stanie zauważyć dokładnie zidentyfikowane struktury w danym czasie. Ustawienia aparatu usg były tak zoptymalizowane by wykluczyć możliwość wystąpienia problemów z identyfikacją z uwagi na nieodpowiednie sterowanie ultrasonografem. Ośmiu ochotników zostało podzielonych pomiędzy grupy by zapewnić w ten sposób szeroki wachlarz różnic anatomicznych.
Zbieranie danych oraz wyniki
Dane zostały zebrane w oparciu o płeć pacjenta, liczbę lat spędzonych na wykonywaniu pracy w ogólnej anestezjologii oraz liczbę peryferyjnych bloków nerwowych wykonanych przy użyciu stymulatora nerwów lub ultradźwięków. Wyniki grupy T SD (%) oraz czas T SD (sekundy) porównywane były pomiędzy grupami poprzez analizowanie ich niezależnych próbek testowych oraz analizę odstępstw. Różnice pomiędzy dwoma grupami zostały oznaczone jako znaczące kiedy p = < 0.05
Zgodnie z ostatnimi badaniami porównując krzywą uczenia się studentów UGRA którzy nie mieli wcześniejszego doświadczenia w dziedzinie znieczulenia miejscowego z tymi którzy mieli bogate doświadczenie w kwestii stymulatora nerwów Y wykonując znieczulenie miejscowe, wielowymiarowe analizy pokazały że takie doświadczenie nie miało wpływu na wyniki (doświadczenie w dziedzinie anestezjologii P=0.50, doświadczenie w dziedzinie stymulacji nerwów w anestezjologii P=0.70) lub na czas niezbędny do identyfikacji (doświadczenie w dziedzinie anestezjologii P=0.51, doświadczenie w dziedzinie stymulacji nerwów w anestezjologii P=0.40). Zostało ponadto ustalone, że nie było również żadnych różnic w oparciu o to czy kursant był rezydentem czy też już lekarzem, w oparciu o jego płeć czy model który został użyty do celów badawczych (P=0.47) lub czas (P=0.28).
Jedynym czynnikiem który miał wpływ na wynik ogólny (P=0.036) lub czas potrzebny do identyfikacji (P=0.001) było to czy dana grupa korzystała z aparatu usg wzbogaconego o wbudowaną elektroniczną bibliotekę czy też nie.
Grupa T zyskała znacznie wyższe wyniki (16.8 T 3.6 [62%] vs. 13.4 T 4.4 [50%], P=0.018) wymagając dłuższego czasu na skanowanie i zidentyfikowanie struktury (1053 T 244 vs. 740 T 244 sekund, P=0.001). 62% struktury anatomicznej splotu ramiennego zostało prawidłowo zidentyfikowanych przez członków grupy T podczas gdy grupa S prawidłowo zidentyfikowała tylko 50%. Identyfikacja stref pach poprawiła się o 21% dzięki użyciu elektronicznej biblioteki (wykres 1 – dane są wyświetlone jako średnia (SD) i analizowane przy użyciu niezależnych próbek t test oraz ANOVA. P= < 0.05.
Wykres. 1. Procentowe wyniki poprawności identyfikacji lokalizacji struktury anatomicznej
Jak zostało to ukazane na wykresie nr. 2, identyfikacja splotów nadobojczykowych, pierwsza ocena zajęła więcej czasu niż każda inna strefa dla grupy T, podczas gdy nie było znaczącej różnicy czasu jeśli chodzi o ocenę stref pach, które były wykonywane jako ostatnie (dane są wyświetlone jako średnia (SD) i analizowane przy użyciu niezależnych próbek t test oraz ANOVA. P= < 0.05, P = > 0.01). Różnica w czasie pomiędzy dwoma grupami stopniowo ulegała zmniejszeniu jako że czas identyfikacji grupy T zabierał więcej czasu początkowo niż na końcu, częściowo ze względu na to, że kursanci nie byli zaznajomieni z funkcjonowaniem zintegrowanej z aparatem usg biblioteki.
Wykres 2. Czas identyfikacji lokalizacji struktury anatomicznej
Redakcja KOSMED
Latest posts by Redakcja KOSMED (see all)
- Zastosowanie Laparoskopowych Sond Ultrasonograficznych w Chirurgii - 30 lipca 2024
- Najnowsza instalacja rezonansu magnetycznego Magnifico VET - 17 lipca 2024
- „Wsparcie podstawowej opieki zdrowotnej” Feniks 6.1 – nabór do programu - 15 lipca 2024